جا مانده های 90

سلام عروسکم مامانی جونم شرمنده که دیر شد ولی خودت میدونی که چه روزای سختی رو گذروندیم در هر حال که خوب بود و پر از استرس آخه 14 اسفند مامان مولود ،بابا جون، عزیز،مادر ،و زنعمو بزرگ بابا رفتن مکه (خوش به سعادتشون) و بابا جواد هم 17 رفت ماموریت من موندم یه خونه آشفته .

18 اسفند هم من رفتم تهران آش پشت پای مامانی و بابا جون رو بپزیم .

بقیه ماجرا تو ادامه با عکس برات توصیف میشه.

.......................

این عکس یه دختر خانم بلاس که وروجکی شده واسه خودش

اینجا شب چهارشنبه سوریه آخرین چهارشنبه سال

اینم آبجی فاطمه (تنها دختر خاله شما) که داره از روی آتش میپره

اینم یه دختر ناز و ملوس که هنوز یخش واسه شیطنت باز نشده

اینم مامان هدا ،نیاز خانم و خاله حسنا

اینجا هم خاله سارا، نیاز و خاله حسنا دوباره

تو این عکس هم نیاز با مه یاس خانم هستن

این هم عشق نیاز آبجی فاطمه به همراه نیاز

این عکس متعلق به 26 اسفند سال 90 نیاز خانم داره میره عروسی دختر دختر عموی مامانش

اینجا هم مه یاس و امیر طاها هستن و نیمی از نیازکم

اینم داداش محسن (پسر دایی بزرگ نیاز)

این هم تنها عکس بازگشت مامانی و بابا جون ساعت 2:45 دقیقه بامداد 27 اسفند

البته این عکس تو فرودگاه هنگام ورود زوار

ایشون هم آقا جون (بابای ماما هدا) الاهی من دورت بگردم بابای گلم

اینها هم مامان مولود و بابا جون هستن زائران خونه خدا زیارتتون قبول (روز ولیمه 28 اسفند)

مامان هدا ،بابا جون،مامان مولود و زنعمو مریم(زنعمو خیلی زحمت کشید تو این مدت آخه جور منم کشید براش جبران کنم انشاءالله)

اینم نیاز خانم که روز ولیمه همش مشغول بازی بود و این تنها عکس موجود از ایشون در راه برگشت تو ماشین

و اما قرار بود بابا جواد 28 شب بیاد به علت طوفان شن 29 ساعت 8:30 دقیقه شب رسید خسته و داغون منم 28 غروب کل خرد های شما رو انجام دادم دیر شد ولی سنگ تموم برات گذاشتم نیازم

اینم از جامونده های سالی که گذشت از این به بعد سال جدیدمون رو با شادی شروع میکنیم همیشه دوست داریم اینو یادت نره